Column Naatje Nozel december: “Lieve Hanna,”

Ken je de prachtige beloften die de Eeuwige deed aan ons volk op de berg Gerizim? Dat wie Zijn geboden houdt, regen over zijn gewassen zal ontvangen op de juiste tijd; en daarmee rijke oogsten van graan en wijn en vruchten. Ook zal de Almachtige vrede geven met mens en dier, veel kinderen schenken en Zelf dicht bij ons wonen. Ik herken dat zo in ons leven, Hanna! Dat we ieder jaar opgaan om een offer te brengen is natuurlijk ook gehoorzaamheid aan de Wet van de Rechtvaardige, maar toch vooral oprechte dankbaarheid voor alles wat Hij geeft.
Ook jij hebt veel om dankbaar voor te zijn, Hanna. Je gezondheid, de welvaart die je geniet, de liefde van je man, het feit dat je man gelukkig kinderen heeft, ook al heb jij die hem niet kunnen geven. Dat is misschien wel een extra reden tot dankbaarheid: dat je niet de moeiten hebt van een lichaam dat gebaard heeft, en niet de opgave om tienerdochters in het gareel te houden!
Bovendien is het een opdracht van Hem van Wie jij beweert dat Hij je Heer en Meester is: om vrolijk te zijn op Zijn feesten. Je treurige gezicht bij het opgaan is regelrechte ongehoorzaamheid. En meer: het is een slecht getuigenis. Je hebt geen idee hoe moeilijk het is om kinderen te leren dat het dienen van de Algoede een voorrecht en een feest is, als ze tegelijkertijd jouw ontevreden houding zien. Met je verdriet geef je eigenlijk aan, dat de Waarachtige jou onrechtvaardig heeft behandeld door jou geen kinderen te schenken. Hanna, je vergeet dat er een voorwaarde zit aan Zijn zegen: alleen wie Zijn geboden houdt en in Zijn inzettingen wandelt, ontvangt de volle zegen. Omdat ik weet dat Hij rechtvaardig is, weet ik ook zeker dat jij gezondigd hebt. Een boetvaardig gezicht zou dus passender voor je zijn dan dit voortdurende chagrijn.
Vroeger heb je me wel eens toevertrouwd dat je hoopte op oudere leeftijd alsnog een kind te krijgen, door een Godswonder, zoals ooit Sarah. Ik heb je toen direct gezegd dat haar situatie uniek was, omdat zij de beloften van de Eeuwige moest doorgeven. We kunnen veel en indrukwekkende dingen leren van de verhalen over de aartsmoeders, maar niet dat het op hoge leeftijd baren van kinderen nu nog steeds mogelijk is. We hebben er daarna nooit meer over gesproken, Hanna. Het lijkt mij echter belangrijk dat je die hoop loslaat en je richt op andere goede zaken.
Honend en treiterend,
Peninna